Μπορεί η μόδα κάθε χρόνο να περνά από σαράντα κύματα, μπορεί οι τάσεις στη διακόσμηση ν’ αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο, μπορεί το στυλ της δικής σου κρεβατοκάμαρας σε τίποτα να μη θυμίζει παλαιότερες σαν της μαμάς, της γιαγιάς, του πατέρα σου ή του παππού σου.
Όλα αυτά μπορεί. Αυτό όμως που δεν μπορεί, και σήμερα ακόμα, είναι ν’ αφήσεις το κρεβάτι σου γυμνό, χωρίς υποστήριξη. Χωρίς κομοδίνα ή, αν μιλάμε για one man ή one woman show, χωρίς κομοδίνο. Ένα και καλό. Όχι μπορεί… στα σίγουρα θα σου χρειαστεί.
Θέλεις κάπου να ακουμπάς τα γυαλιά σου, αν φοράς. Δεν γίνεται να τ’ αφήνεις κάτω, γιατί ποιος σου εγγυάται πως αύριο το πρωί θα τα θυμάσαι και δεν θα τα πατήσεις; Κανείς.
Θέλεις κάπου να αφήσεις την διαβασμένη σου εφημερίδα ή το τσαλακωμένο σου περιοδικό. Το βιβλίο που κάθε βράδυ λες θα το τελειώσεις και τελικά το προχωράς μονάχα μια παράγραφο.
Θέλεις κάπου να ακουμπάς τις σημειώσεις και τα στυλό σου, αν δουλεύεις ως αργά. Το Laptop σου. Όχι το κινητό. Προσοχή. Το κινητό να μην το αφήνεις πλάι στο κεφάλι σου όλη νύχτα, γιατί δεν αφήνει το κεφάλι σου να ηρεμήσει και με τόσα που εκπέμπει, δεν θα κάνεις ύπνο καλό. Το αντίθετο, μάλλον.
Θέλεις κάπου να ακουμπήσεις το μπουκάλι με το νερό. Το φλυτζάνι με το τσάι. Το ποτήρι με το κόκκινο κρασί. Το αλουμινένιο περιτύλιγμα της σοκολάτας ή το κουτί με τα μπισκότα. Τα τσόφλια από τα φιστίκια Αιγίνης. Τα φλούδια του μήλου. Το πιάτο. Το τασάκι, παρόλο που δεν συνίσταται να καπνίζεις μέσα στο δωμάτιο του ύπνου – βασικά, δεν συνίσταται να καπνίζεις γενικώς, καλό δεν σου κάνει.
Θέλεις κάπου να ακουμπάς το μικρό ραδιοφωνάκι. Θέλεις κάπου να ακουμπάς τα χάπια ή το κουτί με τα μαντήλια, όταν έχεις γρίπη. Δεν θα τρέχεις εκείνη την ώρα να αγοράζεις. Από πριν πρέπει να το ’χεις.
Θέλεις κάπου να καθίσεις και το μικρό πορτατίφ – το πρώτο που ανάβει, το τελευταίο που σβήνει. Βέβαια, μπορεί να είναι και εδάφους, αλλά και πάλι θέλεις κάπου να ακουμπάς το ξυπνητήρι. Το κεράκι που σου κάνει ατμόσφαιρα.
Θέλεις ένα κομοδίνο, όπως και να έχει. Όχι μόνον για να ακουμπάς τα πράγματά σου, αλλά και για να ακουμπάς κι εσύ. Εκείνη η κορνίζα με την αγαπημένη σου φωτογραφία, καλό είναι να σε κοιτά κάθε φορά που ανοίγεις τα μάτια σου. Και εκείνο το δαχτυλίδι που έβγαλες για να μη σε σφίγγει μες στον ύπνο, είναι καλό να μην το λησμονήσεις στο πάτωμα, γιατί αύριο μπορεί να αποφασίσεις να βάλεις σκούπα ηλεκτρική…
