Το τραπέζι των Χριστουγέννων δεν χρειάζεται οπωσδήποτε λεφτά, χρειάζεται όμως οπωσδήποτε αγάπη. Η τραπεζαρία δεν του είναι απαραίτητη. Στρώνεται βλέπεις και στο πάσο της κουζίνας ή ακόμα και στο χαμηλό τραπεζάκι του σαλονιού. Κατ’ επέκταση, δεν του είναι απαραίτητες ούτε οι καρέκλες, γιατί μπορούμε αν θέλουμε να καθίσουμε και κάτω, στο χαλί. Μπορώ να καθίσω στο αφράτο μαξιλάρι ή στη φλοκάτη της γιαγιάς. Μπορείς να καθίσεις στα πόδια του. Μπορείς να κάθεσαι στην αγκαλιά της.
Το τραπέζι των Χριστουγέννων δεν χρειάζεται πολλά, χρειάζεται όμως οπωσδήποτε διάθεση – όχι, οπωσδήποτε γιορτινή… Μπορεί να έχεις πένθος, μπορεί να έχεις μελαγχολία, μπορεί να νιώθεις ξενερωμένος, μπορεί να μη γουστάρεις, μπορεί να λυπάσαι, μπορεί να νοσταλγείς, μπορεί να σου λείπουν πολλά, μπορεί να σου περισσεύουν ένα σωρό, μπορεί να μην έχεις απλώς αυτό που θες. Αυτό που ήθελες. Μπορεί και να νιώθεις άβολα και όλο να προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου. Είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες, αυτό να του λες. Ο εαυτός σου όμως, είναι ιδιαιτέρως έξυπνος και δεν μπορείς έτσι απλά, να ‘ρθείς και να τον κοροϊδέψεις εσύ. Τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μια μέρα. Είναι μια μέρα γιορτινή. Κι αν ακόμα εσύ δεν βρίσκεις όρεξη να τη γιορτάσεις, τουλάχιστον βρες όρεξη να τη στολίσεις. Αν όχι ολόκληρη, το τραπέζι της, έστω… Το Χριστουγεννιάτικο Τραπέζι. Είδες που φτάσαμε ως το φαΐ; Μας χρειαζόταν η όρεξη, άρα…
Άναψε ένα μικρό κερί, ακούμπησε στο βάζο ένα κλαδί από έλατο. Βάλε πλάι στο πιάτο σου μια κόκκινη χαρτοπετσέτα. Δέσε στο ποτήρι σου έναν κόκκινο φιόγκο. Ρίξε του μέσα λίγο κόκκινο ζεστό κρασί, με μέλι για να γλυκαίνεσαι και φρούτα για να τονωθείς. Πάρε το μαζί σου και πήγαινετε ως το τηγάνι.
Σε ένα μάτι σιγανό, τσιγάρισε ένα μεγάλο κρεμμύδι. Τσιγάρισε μαζί και τα δυο χοιρινά καλαμάκια που ξεμείνανε από τη χθεσινή παραγγελία – όχι μαζί με το ξυλάκι, εννοείται…
Τσιγάρισε μαζί και την πιπεριά που έχεις ξεχασμένη στο ψυγείο, μισή. Πόσα πράγματα έχεις αφήσει μισά, το θυμάσαι; Τσιγάρισέ τα καλά, με μπόλικο λαδάκι. Ρίξε μέσα και ένα δαμάσκηνο ξερό, καμιά σταφίδα, κανά αμύγδαλο, κανά καρύδι, ότι σου βρίσκεται. Με αυτά που έχεις πορεύσου και ύστερα, όλο αυτό που έφτιαξες, θέλεις να το ρίξεις πάνω από λίγα τορτελίνια ή πάνω από φρεσκοβρασμένες ταλιατέλες; Θέλεις να το φας όπως είναι, σκέτο; Ανέκαθεν τρώγανε χοιρινό τα Χριστούγεννα, οπότε δίχως να το συνειδητοποιείς βρέθηκες να ακολουθείς πιστά το έθιμο.
Φθηνό είναι το γεύμα σου, εύκολο, γρήγορο… Φτιάξε το με αγάπη. Φάγε το με αγάπη. Αν είσαι μόνος, αν είσαι μόνη, δεν έχει σημασία. Για να φτάσεις να διαβάζεις αυτό εδώ το άρθρο, έχεις τουλάχιστον στα χέρια σου έναν υπολογιστή ή ένα κινητό τηλέφωνο, όταν άλλοι ίσως δεν έχουν πιο στοιχειώδη υλικά αγαθά. Για να φτάσεις να διαβάζεις αυτό εδώ το άρθρο, έχεις μάλλον πολλά περισσότερα…
Καλά σου Χριστούγεννα.
