Δες πόσα βιβλία έχεις και προσπάθησε να υπολογίσεις πόσα σκοπεύεις ακόμα ν’ αγοράσεις. Δεν γίνεται; Σαφώς δεν γίνεται.
Το να φτιάξεις όμως μια βιβλιοθήκη που να τα χωράει όλα, γίνεται. Και τελικώς, αυτή η βιβλιοθήκη θα έχει πολλά καλά. Θα χωρά παντού – και σε ύψος και σε πλάτος – θα μπορεί να τοποθετηθεί σε κάθε δωμάτιο, θα μεταφέρεται εύκολα, θα μικραίνει και θα μεγαλώνει κατά βούληση, θα είναι γερή και σταθερή χωρίς να απαιτεί κάρφωμα στον τοίχο, θα προσαρμόζεται σε κάθε ανάγκη σου και ταυτόχρονα, θα ταιριάζει με όλα τα στυλ διακόσμησης. Ναι, αυτό γίνεται και μάλιστα εύκολα, γρήγορα και οικονομικά.
Την βιβλιοθήκη σου θα την χτίσεις εσύ. Χτίσεις, όχι φτιάξεις, έχει σημασία. Δεν θα χρειαστείς πηλοφόρι και μυστρί, όμως θα χρειαστείς τσιμεντόλιθους. Αυτοί θα αποτελέσουν τους γερούς της στύλους. Και ανάμεσά τους τι;
Πολλές είναι οι απαντήσεις και είναι όλες τους σωστές και ταιριαστές. Σανίδες διαφόρων ποιοτήτων, επιφάνειες κόντρα πλακέ, ράφια που δεν ήθελες να καρφώσεις στον τοίχο και σου έχουν ξεμείνει για χρόνια στο πατάρι, ράφια από παλαιά συναρμολογούμενη βιβλιοθήκη που δεν χρησιμοποιείς, διότι σου φαίνεται άβολη. Οποιαδήποτε ξύλινη επιφάνεια, ατόφια ή βαμμένη με το χρώμα που επιθυμείς, μπορεί να γίνει ράφι. Εσύ θα αποφασίσεις αν προτιμάς την ουδετερότητα και την γήινη αίσθηση που σου προσφέρει το φυσικό ξύλο ή την ζωηράδα που αποπνέουν τα έντονα χρώματα. Εσύ θα αποφασίσεις αν προτιμάς το αγνό λευκό. Εσύ θα αποφασίσεις και τον τρόπο της συναρμολόγησης, την απόσταση ανάμεσα στα ράφια, πόσους τσιμεντόλιθους χρειάζεσαι ανά όροφο. Γι αυτό το τελευταίο, βασικές γνώσεις φυσικής, φυσικά, απαιτούνται!
Ένα καλό με τους τσιμεντόλιθους είναι πως μπορείς να τους τοποθετήσεις είτε καθέτως είτε οριζοντίως, έχοντας τη δυνατότητα να αλλάξεις γνώμη από ράφι σε ράφι. Είναι πασιφανές πως τη γνώμη αυτή δεν πρέπει να την αλλάξεις στο ίδιο ράφι, διότι έτσι κινδυνεύεις να γκρεμίσεις το οικοδόμημα πριν καλά- καλά το χτίσεις.
Ένα δεύτερο καλό με τους τσιμεντόλιθους είναι πως δεν είναι σκέτοι στύλοι, αλλά αποτελούν ταυτοχρόνως και βιβλιοστάτες. Εξαιρώντας τα πολύ βαθιά ή ογκώδη βιβλία (π.χ. λευκώματα) που ίσως τοποθετηθούν και καταγής (στην πυλωτή…) τα περισσότερα βιβλία μπορούν να γείρουν και να στηριχτούν επάνω τους.
Τρίτο καλό με τους τσιμεντόλιθους είναι πως η εργοστασιακή τους κατασκευή, σου λύνει τα χέρια και ως προς τη διακόσμηση: στις τρύπες τους μπορούν να κρυφτούν μικρά κεριά, σελιδοδείκτες έτοιμοι για δράση, ένα Playmobil που διαβάζει, κάποια μελωδικά cd. Γενικώς και ειδικώς για τα cd και τα dvd, μπορείς να δημιουργήσεις εξ αρχής παρόμοιες κατασκευές για να τα στεγάσεις, αντικαθιστώντας μάλιστα τους τσιμεντόλιθους με τούβλα.
Το αντίθετο δεν το προτείνω, αφού στο κάτω-κάτω τα τούβλα σπανίως ταιριάζουνε με τα βιβλία.
